... verhaal

In een stoffig boudoir uit vervlogen tijden doet een minnares lippenstift op, terwijl ze wacht op de komst van haar geliefde.

Gezichtspoeder zweeft door de lucht, vermengd met de geur van rozen en het hout van haar cabinet. De onschuld van poederige muskus vermengt zich met de decadentie van sensuele balsemachtige noten.

Dit is een studie rond vederlichte onschuld, maar tegelijkertijd ook verleidelijk, gedurfd en corrupt. De vintage twist was niet opzettelijk maar een noodzakelijk gevolg van het idee van vrouwelijkheid uit vervlogen tijden. Toen vrouwen een houten boudoir hadden en uren besteedden om poeder en andere schoonheidsgeheimen op hun gezicht en lichaam aan te brengen, en er niet om gaven zichzelf te bevestigen door middel van een carrière. Ze oefenden hun macht uit door middel van schoonheid en verleiding.

Het poederig-iris-roze gedeelte van het parfum wordt verzacht met een mengsel van harsen, dat een schunnige en doorleefde sensualiteit voorstelt.

Films en boeken zoals "Les Liaisons Dangereuses" of Marie Antoinette in de film van Sofia Coppola dienden als inspiratie. Het is precies die geraffineerde en gecorrumpeerde sfeer die Francesca wou uitdrukken, en vooral dat concept van vrouwelijkheid: schoenen, zonden, vrijpostigheid, gebak en absolute gedachteloosheid, zonder enige schuldgevoelens.

... noten

zwarte peper, mimosa, iris, muskus, sandelhout, tolu balsem, benzoë, vanille

... neus

Francesca Bianchi