Verhaal

Quasicielo ... het parfum van de wedergeboorte

Het geluid van de regen.
Ik kan alles in verband brengen met het geluid van de regen. Ik denk dat ik het altijd al heb geweten, maar er komt een moment dat je je realiseert wat je niet bent, en misschien realiseer je je later ineens wat je wel bent. Dus je leert je verlangen te beteugelen, want zelfs een enkele zucht kan uitdagend lijken.
En de stemmen, de stemmen... Degenen die je volgen als je alleen bent, degenen die je de pas afsnijden, uitkleden en brandmerken terwijl je je stilzwijgen bewaart.

Het geluid van de wind.
Ik verlang naar het geluid van de wind. Ik verlang naar een identiteit, de erkenning door een spiegel, en hoop dat dat me niet zwaar zal vallen. 
En mijn vader heeft zijn monsters overwonnen en kijkt me nog steeds liefdevol aan, zelfs als hij huilt terwijl hij naar de sterren kijkt.

Het geluid van de zee.
Ik kan het in me vinden, het geluid van de zee, soms is het stormachtig en doet mijn maag keren, en ik kijk naar mezelf maar ik kan me niet vinden, ik kijk naar mezelf maar ik zie me niet. Het is verontwaardiging over de verwondering... en ik zou elke dag verwonderd willen zijn als het niet zo pijnlijk was.

Het geluid van de hemel.
Ik kan het geluid van de hemel in mij voelen en dan weet ik waar de golven vandaan komen. Ik probeer de blik van de kat te interpreteren en tel de afgewerkte verzen die versmelten tot poëzie. Jouw poëzie.
En met de geur van je omhelzing en de smaak van je lippen vind ik mezelf, je ogen worden bijna de hemel. Mijn Quasicielo.

Noten

groene mandarijn, citroen, verse gember, zwarte peper, kaneel, kardemon, galbanum, mirre, wierook, tonkaboon, amber, patchoeli, sandelhout

Parfumeur

Gabriella Chieffo